Tego dnia, w 1891 roku, urodził się Walther Bothe, niemiecki fizyk. Zajmował się głównie fizyką jądrową. Opracował metodę koincydencyjną do wykrywania promieniowania jonizującego, co stało się krokiem milowym przy dalszych badaniach nad promieniotwórczością. Dzięki tej metodzie, Bothe wykazał, że promieniowanie kosmiczne to nie tylko fotony, ale również masywne cząstki. Wraz z Herbertem Beckerem odkrył, że podczas bombardowania berylu cząstkami alfa powstaje nowy typ przenikliwego promieniowania – naprowadziło to Jamesa Chadwicka na odkrycie neutronu. Za stworzenie metody koincydencyjnej (i odkrycia z tym związane) otrzymał w 1954 roku Nagrodę Nobla (niezależnie z Maxem Bornem).
Taka ciekawostka – opracowany przez Bothego koincydencyjny obwód elektryczny był jedną z pierwszych realizacji bramki logicznej AND 😉
Również tego dnia, w 1942 roku, urodził się Stephen Hawking, brytyjski astrofizyk i fizyk teoretyk. Zajmował się głównie kosmologią teoretyczną, czarnymi dziurami oraz grawitacją kwantową. Wraz z Rogerem Penrose’em opracował tzw. „twierdzenie o osobliwościach", które w dużym skrócie dowiodło faktycznego istnienia czarnych dziur. Hawking wykazał również, że czarne dziury (teoretycznie) powinny emitować promieniowanie, które zmniejszałoby masę takiego obiektu. Promieniowanie to nazywane jest promieniowaniem Hawkinga, chociaż tak sprawiedliwie to powinno być Bekensteina-Hawkinga.
Oprócz badań ciężkiego kalibru, Hawking był autorem świetnych książek popularyzatorskich – jak zapewne znana wszystkim „Krótka historia czasu" 😉
