Tego dnia, w 1948 roku, urodził się Per Bak, duński fizyk teoretyk. Zajmował się głównie badaniem przejść fazowych. W 1987 roku, wraz z Chao Tangiem i Kurtem Wiesenfeldem, wydał pracę na temat tzw. różowego szumu (1/f), w której wprowadzono do fizyki i statystyki termin „samoorganizująca się krytyczność" (self-organized critcality). W skrócie jest to pewna zdolność układu do ewolucji, która trwale zbliża się do punktu krytycznego. Okazało się, że ta koncepcja ma dość szerokie zastosowanie od opisu ruchu ulicznego, lawin, przepływów czy jasności gwiazd (jest tego jeszcze więcej). Nie ma też co się dziwić, że pierwszy, prosty układ, który wykazał taki samoorganizujący się charakter nazwany został modelem Baka-Tanga-Wiesenfelda 😉
