Tego dnia, w 1906 roku, urodziła się Maria Göppert-Mayer, amerykańska fizyczka pochodzenia niemieckiego. Zajmowała się fizyką kwantową, a szczególnie zagadnieniami związanymi z jądrem atomowym. Opracowała model powłokowy, który następnie rozwijała z Johannesem Jensenem. Brała także udział w projekcie Manhattan, gdzie zajmowała się metodami separacji izotopów uranu. Stworzyła podstawy pod rozdzielanie różnych nuklidów za pomocą reakcji fotochemicznych, co dopiero po rozwinięciu techniki laserowej mogło zostać w praktyce wykorzystane. Za swoje badania dotyczące struktury jądra atomowego, wraz z E. Wignerem i J. Jensenem, otrzymała Nagrodę Nobla w 1963 roku.
PS Maria urodziła się w Katowicach 😉
Również tego dnia, w 1928 roku, urodził się John Stewart Bell, irlandzki fizyk teoretyk. Zajmował się fizyką kwantową, publikując fundamentalne prace, które wpłynęły na jej interpretację – wykazał, że albo mechanika kwantowa jest błędna albo nie spełnia założeń realizmu lokalnego. To właśnie od jego nazwiska pochodzi słynne twierdzenie oraz nierówności dotyczące (braku) lokalności. Jego prace dały też fundamenty pod informatykę kwantową.
Także w tym dniu, ale w roku 1943 roku, urodził się Klaus von Klitzing, niemiecki fizyk. Zajmował się fizyką ciała stałego. Odkrył, że w dwuwymiarowym gazie elektronowym znajdującym się w niskich temperaturach i silnych polach magnetycznych oporność materiału ulega kwantowaniu, co nazywamy obecnie kwantowym efektem Halla. Ujarzmienie tego efektu umożliwiło pomiary własności elektrycznych z jeszcze większą precyzją, a także dokładne wyznaczenie jednostki oporności – oma. Za swoje odkrycie Klitzing otrzymał Nagrodę Nobla w 1985 roku. Od jego nazwiska pochodzi nazwa stałej oraz niestandardowa jednostka oporu.
PS Klaus urodził się w Środzie Wielkopolskiej koło Poznania 😉
