Tego dnia, w 1881 roku, urodził się Irving Langmuir, amerykański fizyk i chemik. Pionier badań nad warstwami molekularnymi i efektami powierzchniowymi, a także wyładowań elektrycznych i plazmy. Opracował metodę badań monowarstw na powierzchni cieczy (warstwy Langmuira), a także ich sposób przenoszenia na podłoże stałe. Wraz z Katharine Blodgett rozwijali tą technikę, dzięki czemu możliwe było nanoszenie wielu takich warstw (metoda Langmuir-Blodgett). Jest wynalazcą tzw. palnika Langmuira służącego do spawania trudnotopliwych metali, sondy Langmuira do badań własności plazmy, a także opracował pompę dyfuzyjną do wytwarzania wysokich próżni. Zasłużenie otrzymał Nagrodę Nobla z chemii w 1932 roku.
Również tego dnia, w 1929 roku, urodził się Rudolf Mössbauer, niemiecki fizyk. Zajmował się badaniem procesów jądrowych. Odkrył zjawisko bezodrzutowej, rezonansowej absorpcji i emisji kwantów gamma przez jądra atomów ciała stałego, co nazywane jest po prostu efektem Mössbauera. Ponieważ zjawisko to jest bardzo czułe na zmiany energii, stało się podstawą spektroskopii mössbauerowskiej. W 1961 roku, wraz z Robertem Hofstadterem (niezależnie) otrzymał Nagrodę Nobla.
