Tego dnia, w 1865 roku, urodził się Friedrich Pockels, niemiecki fizyk. Zajmował się fizyką teoretyczną oraz badaniem właściwości kryształów. Odkrył, że możliwe jest uzyskanie (dla niektórych materiałów) wymuszonej dwójłomności poprzez przyłożenie pola elektrycznego, co obecnie nazywane jest efektem Pockelsa. Również jego nazwiskiem zostały nazwane specjalne, sterowane napięciem komórki, które korzystają z tego elektrooptycznego zjawiska do modulacji światła.
Tego dnia, w 1832 roku, urodził się William Crookes, brytyjski fizyk, chemik i wynalazca. Zajmował się głównie spektroskopią i badaniem promieniowania katodowego. Ma też ogromne zasługi w konstruowaniu aparatury próżniowej. Zbudował pierwszy radiometr (nazywany wiatraczkiem słonecznym lub młynkiem Crookesa). Dzięki jego lampie wyładowczej (rura Crookesa) służącej do obserwacji promieni katodowych odkryto promieniowanie X. Sam Crookes na podstawie swoich obserwacji zasugerował, że promienie katodowe są strumieniem cząstek, przez co właściwie otarł się o odkrycie elektronu. Na swoim koncie ma natomiast odkrycie pierwiastka tal, wynalezienie spintaryskopu – jednego z pierwszych detektorów cząstek alfa, a także wytworzenie pierwszej soczewki, która całkowicie blokowała światło ultrafioletowe i większość podczerwieni.
Tego dnia, w 1888 roku, urodził się Aleksandr Friedman, rosyjski matematyk, fizyk, meteorolog i kosmolog. Początkowo zajmował się geofizyką i fizyką atmosfery, gdzie badał ruch turbulentny. Jednak największy wkład wniósł w kosmologię i teorię względności. Jako pierwszy opracował matematyczny model rozszerzającego się wszechświata zgodnego z ogólną teorią względności. Był także jednym z pierwszych zwolenników koncepcji Wielkiego Wybuchu. Jego nazwisko noszą podstawowe równania kosmologii relatywistycznej opisujące ewolucję wszechświata. Możemy też go spotkać w metryce Friedmana-Lemaître’a-Robertsona-Walkera, która służy do opisu jednorodnego, izotropowego wszechświata.
Tego dnia, w 1947 roku, urodził się Alain Aspect, francuski fizyk doświadczalny specjalizujący się w badaniach nad splątaniem kwantowym. W 1982 roku wraz ze swoim zespołem przeprowadził pierwszy eksperyment testujący teorię parametrów ukrytych, a zarazem potwierdził istnienie stanów splątanych fotonów. Trzeba też uczciwie przyznać, że dekadę wcześniej S. Freedman i J. Clauser przeprowadzili inne doświadczenie badające nierówności Bella, jednak ze względu na dość duży błąd, to właśnie eksperyment Aspecta uznaje się za w pełni udany.