Tego dnia, w 1881 roku, urodził się Clinton Davisson, amerykański fizyk. Początkowo był typowym akademikiem, ale dzięki rekomendacjom Roberta Millikana (ten od wyznaczenia ładunku elementarnego) pracował jako asystent w Purdue University, a później jako wykładowca w Princeton University. Sytuacja zmieniła się z nadejściem I WŚ, gdy Davisson chciał się zaciągnąć do wojska, jednak armia go nie bardzo chciała. Za to chciało go Bell Telephone, gdzie mógł eksperymentować z dyfrakcją elektronów. To tam właśnie, wraz z Lesterem Germerem, przeprowadził słynny eksperyment z dyfrakcją elektronów, który doświadczalnie potwierdził hipotezę de Broglie’a dotyczącą fal materii. Za to odkrycie, w 1937 roku otrzymał, wraz z George’em Thomsonem, Nagrodę Nobla.
Także tego dnia, w 1905 roku, urodził się Karl Jansky, amerykański inżynier. Właściwie to pionier radioastronomii. Nasłuchiwał praktycznie wszystko i w każdym kierunku w częstościach radiowych i konstruował anteny, które służyły też do badań astronomicznych. W 1931 roku, pracując w laboratoriach Bella odkrył coś, co teraz wydaje się oczywiste, ale wtedy było czymś przełomowym – Droga Mleczna emituje promieniowanie radiowe. Zasugerował też, że źródłem mogą być nie tylko gwiazdy, ale także zjonizowany gaz międzygwiazdowy.
W radioastronomii został upamiętniony jednostką określającą strumień źródła promieniowania: 1 Jy = 10^(−26) W * m^(−2) * Hz^(−1)
