Tego dnia, w 1885 roku, urodził się Niels Henrik David Bohr, duński fizyk. Jeden z twórców mechaniki kwantowej. Bazując na wynikach Ernesta Rutherforda, „łącząc" mechanikę kwantową i fizykę klasyczną opracował w 1913 roku tzw. planetarny model atomu, który właściwie przeszedł już do popkultury. Mimo, że jest to już model historyczny (bardziej dokładny i zgodniejszy z doświadczeniem jest model Schrödingera), to model Bohra do dziś jest z powodzeniem wykorzystywany zarówno w dydaktyce jak i badaniach, gdzie daje dość dobre wyniki w przypadku atomów wodoropodobnych. Bohr aktywnie brał udział w próbie interpretacji mechaniki kwantowej, co w efekcie przyniosło opracowanie słynnej „interpretacji kopenhaskiej". Podczas wojny miał też epizod w projekcie Manhattan, ale ze względu na moralne wątpliwości, jego współpraca nie była znacząca. Za swój wkład w rozwój mechaniki kwantowej, a szczególnie opracowanie modelu struktury atomu, w 1922 roku otrzymał Nagrodę Nobla.
W fizyce możemy spotkać go pod terminami promień i magneton Bohra, a także w teoriach Bohra-Kramersa-Slatera, Bohra–Sommerfelda oraz Bohra–van Leeuwena.
Pierwiastek o liczbie atomowej 107 został nazwany na jego cześć.
PS Studentem Nielsa Bohra był Werner Heisenberg (ten od nieoznaczoności) 😉