Mgławica de Mairana, (oznaczana jako M43 oraz NGC1982), to obszar charakteryzujący się występowaniem zjonizowanego wodoru (tzw. obszar H II), który powstaje przez promieniowanie ultrafioletowe młodych gwiazd oraz procesów gwiazdotwórczych. Obiekt wchodzi w skład większego kompleksu nazywanego Obłokiem Molekularnym w Orionie. Odległość mgławicy od Ziemi to 1600 lat świetlnych, a średnicę szacuje się na 9 lat świetlnych. Po raz pierwszy obiekt zaobserwował około 1731 roku Jean-Jacques Dortous de Mairan.